Żyjemy w czasach gdy nie istnieje przyjaźń damsko-męska?

Podobno nie istnieje coś takiego jak przyjaźń damsko-męska. Podobno jeśli nie przerodzi się w miłość to się rozpadnie. Podobno jedno zawsze kocha to drugie…

Zacząłem się ostatnio zastanawiać nad tym czy mogę się przyjaźnić z kobietą. Wielu z Was teraz postuka się w głowę, ponieważ na pozór nic nie stoi na przeszkodzie, jednak nie jest to taki łatwy temat jak się wydaje.Wrzuciłem sobie ten termin w wyszukiwarkę i wyskoczyły mi dziesiątki memów o takiej przyjaźni. Większość zgodnie twierdziła, że albo jedna ze stron kocha się w tej drugiej albo w końcu musi się ona przerodzić w miłość. Trzecie rozwiązanie oczywiście istnieje, ale to przeważnie rozpad takiej znajomości. Ja naiwnie twierdziłem coś zupełnie innego, więc jak przystało na rzetelnego blogera zrobiłem odpowiednie badania na ten temat, czyli po prostu porozmawiałem ze znajomymi.

I wnioski mnie przeraziły…

Z tych rozmów wyszło jedno. Nikt za bardzo nie wierzy w przyjaźń damko-męską bez niczego więcej. Może ona sobie nawet istnieć, ale pod warunkiem, że żadna ze stron nie jest w związku. Wtedy wchodzi zasada ograniczonego zaufania i taka przyjaźń nie może mieć miejsca. Nie wnioskuję tego tylko po jednej rozmowie. Starałem się zahaczyć ten temat wśród bardzo różnych osób i wnioski za każdym razem były bardzo podobne, jednak w jednej kwestii zawsze wyglądały identycznie…

Nie mam mowy o przyjaźni damsko-męskiej jeśli jedna ze stron jest w związku!

I z jednej strony staram się zrozumieć partnera takiej osoby. Też kiedyś bywałem zazdrosny (chociaż nie chorobliwie) i pewnie nie byłbym chodzącą radością gdyby moja ukochana chodziło sobie do kina czy na kolacje z jakimś przyjacielem. Ale, gdzie tu zaufanie? Jeśli jestem z tą dziewczyną na tyle długo, żeby pamiętać nie tylko jej imię, ale także jak się wabi jej pies i po czym zatruła się w piątej klasie to zakładam, że jej ufam. To dla mnie podstawa związku, więc bez tego i tak nie mógłbym z kimś być. A skoro jej ufam to czy coś mi się stanie jeśli pójdzie z przyjacielem razem coś zjeść, a potem na jakiś film?

Do kina chodziłem już sam, z drugą połówką czy ze znajomymi i nie widzę problemu, żeby wybrać się na jakiś film z przyjaciółką czy kumpelą. Jeśli jej chłopak nienawidzi horrorów, a my je uwielbiamy to ona ma się męczyć na czymś nudnym, ale z nim? Albo jeśli moja dziewczyna boi się strasznych filmów, a kumpela je uwielbia (a akurat do kin wchodzi film, na który czekamy od dawna) to co mamy zrobić? Iść we dwójkę, zmuszać dziewczynę do oglądania czegoś czego nie chce czy może olać film? Ja nie widzę problemu w tym, żeby wyskoczyć sobie do kina. Tylko z kumpelą. Ot, tak sobie.

Zaufanie!

W takich sytuacjach zawsze zwracam uwagę na jedno. Nie mam problemu, żeby wyjść coś zjeść czy pogadać z kumpelą, która ma kogoś, ale nie chcę być „spotkaniem ze znajomą z liceum, której i tak nie znasz” czy „zakupami z dawno niewidzianą kuzynką”. Chcę być kumplem i tyle. Dlatego ja czuję się spokojniej gdy wiem, że ona jest uczciwa wobec swojej drugiej połówki. Kilka miesięcy temu miałem taką sytuację. Spotkałem się z kumpelą i spędziliśmy świetny dzień. Poszliśmy coś zjeść, poleżeliśmy sobie na leżakach w Poznaniu i po prostu gadaliśmy. Ona powiedziała swojemu chłopakowi gdzie i z kim jest, więc nie było żadnego problemu.

Często zauważam w wielu związkach coś, co skutecznie może podkopywać zaufanie. Małe, nieszkodliwe kłamstewka , które na pozór są nieszkodliwe, ale potem mogą zmienić się w lawinę problemów i pretensji. Pewnie wiecie o czym mówię. Zamiast powiedzieć, że gadało się ze znajomymi to się ściemnia, że telefon był wyciszony. Zamiast powiedzieć „Zapomniałem zadzwonić do urzędu”, wmawia się drugiej stronie, że się to zrobiło, a pismo jeszcze nie przyszło przez pocztę. Mógłbym tak wymieniać godzinami. Małe kłamstewka, które na pozór nikomu nie szkodzą. Niestety często jak już wyjdą na jaw to sprawiają, że nie jesteśmy bezkrytyczni w stosunku do naszej drugiej połówki. A najgorzej jak któraś ze stron ukrywa, że spotkała się z przyjacielem czy przyjaciółką przeciwnej płci. Widziałem trochę takich sytuacji i za każdym razem zaufanie na tym cierpiało.

Zaprzyjaźnimy się?

Tak, niezależnie czy jesteś chłopcem czy dziewczynką mogę się z Tobą zaprzyjaźnić. Tak po prostu, bez miłości, bez zauroczenia, bez niczego więcej. Moim zdaniem przyjaźń damsko-męska ma rację bytu w tych czasach pełnych pustych emocji, zdrady czy nieufności. Może być ona szczera, prawdziwa i najzwyczajniej w świecie normalna. Nie każda przyjaciółka musi być moją miłością.

Czasem po prostu potrzebuję prawdziwej przyjaciółki, żeby ze mną poszła na zakupy i mi szczerze powiedziała czy dobrze wyglądam w tych cholernych jeansach i koszuli…

Zdjęcie: kelley_leigh