Bycie fanem Sony nie jest ostatnio łatwe…

Moim drugim telefonem był Sony Ericsson T610 i od tamtego czasu bardzo polubiłem się z produktami SE, a potem Sony. Niestety ostatnio bycie ich fanem nie jest łatwe. 

Jeden z moich ostatnich tekstów był o tym, że emocjonalne pisanie o technologiach nie jest łatwe i ten wpis jest świetnym uzupełnieniem tamtego tematu. Tylko tutaj skupię się na firmie, która towarzyszy mi od wielu lat, Sony.

To nie jest wpis historyczny, więc nie będę tutaj się rozpisywać o wszystkich urządzeniach jakie miałem (takie wpisy będą publikowane co niedzielę!), ale kilka z nich muszę przytoczyć. Sony Ericsson T610 był moim drugim telefonem i oczarował mnie swoim aparatem. Robił zdjęcia w rozdzielczości 352 x 288 pikseli i jak na tamte czasy były one fenomenalne. Teraz mając sprzęt, który jest o WIELE lepszy i tak narzekam na jakość zdjęć, ale wtedy T610 był idealny. Zakochałem się w tym urządzeniu bez pamięci i potem już popłynąłem z moim technologicznym uwielbieniem dla tej marki. Niemal za każdym razem zmieniałem (raz poszedłem w Nokię, ale sprzedałem po miesiącu i kupiłem SE) telefon na następnego Sony Ericssona. Pamiętam też dobrze jak będąc na Tajwanie wpadła mi w ręce ulotka z SE W995i. Cóż to był za telefon! 2,6-calowy ekran, 8,1 Mpix, slider i masa dodatków muzycznych, ponieważ to był topowy Walkman tego producenta. No i jeszcze ten wygląd, po prostu cudo! Powiedziałem sobie wtedy, że kiedyś chciałbym mieć ten telefon i marzenia się spełniły, kupiłem sobie sobie i nie było wtedy szczęśliwszego człowieka na ziemi.

Tak sobie moja przygoda trwała, aż w końcu znudzony Androidem spróbowałem czegoś innego, czym okazał się Windows Phone 7 i Samsung Omnia M. O tym jeszcze pewnie kiedyś napiszę, ale teraz mogę powiedzieć, że wróciłem do Sony i w mojej kieszeni spoczywa Xperia M2. Wybrałem ją świadomie i chociaż zdawałem sobie sprawę z jej wad to nie żałuję wyboru. Chciałem wrócić po przerwie do Sony, założyć tego bloga i pisać o Xperiach. Niestety nie jest to łatwe.

Jak każdy fan chciałbym, że firma którą darzę sympatią była na piedestale, sprzedawała miliony urządzeń, robiła świetne produkty i pokazywała genialne reklamy. Sytuacja idealna, ponieważ wtedy mógłbym rozpływać się w co drugim tekście o tym jak to Sony jest doskonałe. Niestety tak dobrze to nie ma i teraz wszystko wygląda zupełnie inaczej.

Marketing i reklamy nie są zbyt dobre, wyniki finansowe śnią się po nocach akcjonariuszom, sprzedaż spada, a produkty są często nieprzemyślane. Na plus można zaliczyć średnią półkę urządzeń oraz poprzednią generację flagowego modelu, bo Z3+/Z4 nie mogę uznać za produkt idealny. Jeśli miałbym zrobić uczciwą listę rzeczy, które moim zdaniem Sony zrobiło w tym roku dobrze oraz taką o tym co poszło nie tak to ta druga byłaby niestety sporo dłuższa.

Piszę o tym, ponieważ rozmawiając często ze znajomymi o smartfonach nie zauważam czegoś, co kiedyś było niezwykle popularne w przypadku urządzeń Sony Ericsson. Znajomi mówili o nowych produktach z wypiekami na twarzy i nawet jak nie mieli nic wspólnego z telefonami to cieszyli się jak dzieci kupując urządzenia japońsko-szwedzkiej marki. Te produkty były nie tylko modne, ale ludzie ich pragnęli. Były one spełnieniem ich technologicznych marzeń.

Teraz tą rolę przejął głównie Samsung z Apple’m. Wybijają się również Lumie, ale wśród bardzo wąskiego grona ludzi. Podobnie jest z mniejszymi producentami smartfonów. Za to już dawno nie słyszałem, żeby o Sony ktoś mówił z pasją i zaangażowaniem. Zdarzają się ludzie, którzy chcą nową Xperię, ale jest to wybór rozsądny, a nie emocjonalny. Mogą dostać ją w dobrej ofercie od operatora albo ktoś chce sprzedać w atrakcyjnej cenie.

Sony straciło pozycję, którą miało dobrych kilka lat temu i teraz jest jednym z wielu producentów. Niestety, ale japońska firma nie jest teraz wyjątkowa dla masowego odbiorcy, co jest tragiczne dla sprzedaży. Już nie raz pisałem w swoich tekstach, że ludzie przestali marzyć o smartfonach Sony i teraz jest to widoczne jak nigdy. Dlatego właśnie pisanie o Xperiach jest trudne. Ciężko jest znaleźć zapaleńców podobnych do mnie i to nie jest tylko mój problem, ale przede wszystkim Sony. I to dla mnie, jako fana jest cholernie smutne…