Wiedźmin 3: Dziki Gon – Genialna gra, która nawet niedzielnego gracza przykuje do monitora

Wiedźmin 3 to bez wątpienia gra wybitna, która moim zdaniem pod pewnymi względami ociera się o geniusz. Mocne słowa, ale codziennie zarywam nocki, żeby tylko dowiedzieć się co będzie dalej, więc coś w tym musi być.

Nie jestem specjalistą od gier komputerowych. Powiem więcej, ja się na nich kompletnie nie znam. Kiedyś, jakieś 10 lat temu mogłem nazwać się graczem, ale nie teraz. W ostatniej dekadzie grałem od święta i na dodatek w tytuły już nie pierwszej świeżości. Najzwyczajniej w świecie nie miałem na to ani czasu (to nie jest do końca prawdą, ale o tym potem), ani przede wszystkim odpowiedniego sprzętu. Konsolowcem nigdy nie byłem, więc nie ciągnęło mnie w tę stronę i odkąd pamiętam stawiałem na PC. Niestety mój komputer miał już kilka dobrych lat na karku, więc nowe gry odpadały. Czasem mnie tylko chwytała zajawka na jakiegoś starocia (np. genialne Settlers 2 z 1996 roku!) i wtedy zmieniałem się w niedzielnego gracza. Niedawno kupiłem nowy sprzęt, który co prawda ma mi służyć głównie do pracy, ale jeśli da radę na nim też pograć to czemu miałbym z tego nie skorzystać?

Wychodząc z takiego założenia jedną z pierwszych rzeczy po kupieniu mojego Lenovo Y50-70 (będzie mini recenzja, tam podam szczegóły) było rzucenie okiem na ceny Wiedźmina 3. Ręka sama powędrowała na przycisk kup teraz i stałem się posiadaczem wirtualnego klucza do tej gry, co mnie w sumie trochę zasmuciło. Jedynkę mam w pudełku, a dwójkę na dodatek w kolekcjonerskiej wersji, ale nie ma co narzekać. I tak nie mam napędu w komputerze. Kupiłem, zainstalowałem i zacząłem żałować wydanych pieniędzy. Gra się uruchomiła, ale nawet na minimalnych ustawieniach była niegrywalna. Dopiero po jakimś czasie wszystko zaktualizowałem i zoptymalizowałem, przez co w Wiedźmina 3 na moim komputerze da się grać. Nie jest to pokaz możliwości graficznych tego tytułu, ale gra chodzi płynnie, a ja spędziłem w niej już ponad 25 godzin.

Idąc dalej muszę powiedzieć, że miałem bardzo duże oczekiwania wobec tego tytułu. Grałem w poprzednie części, a moją ulubioną grą jest Gothic 2, czyli ten sam typ gry co poczciwy Geralt. Oczywiście nie da się w takich przypadkach uniknąć małej taryfy ulgowej z racji tego, że jest to rodzimy tytuł, ale nawet bez tego mogę powiedzieć jedno: Wiedźmin 3 to gra genialna.

Czytałem, że niektórzy mają z nią jakieś problemy, ale ja od czasu aż udało mi się ją uruchomić nie narzekam na nic. Żadne bugi mnie nie napastują, wszystko jest tak jak powinno, więc nie mogę na nic narzekać. Jedynie optymalizacja mnie boli, ponieważ jak dość dobry notebook jakim jest Lenovo Y50-70 sobie z nią radzi jedynie na niskich ustawieniach to ja nie wiem jakiego potwora trzeba mieć, żeby grać na maksymalnych. Rozumiem, że taka gra wymaga potężnej mocy obliczeniowej i to nie jest poczciwy Gothic 2, ale nadal moim zdaniem wymagania są bardzo duże. Dlatego właśnie zacząłem przychylniej patrzeć na konsole, ale o tym innym razem.

Nie chcę z tego tekstu robić recenzji Wiedźmina 3, ponieważ – jak już wspominałem – ja się na tym nie znam. To ma być luźny tekst przekazujący emocje, które mi towarzyszą przy przechodzeniu kolejnych etapów i pod tym względem gra jest genialna. Nie lubię nadużywać tego słowa, ale dla mnie jedna cecha jest najistotniejsza jeśli chodzi o gry – grywalność. Ja rozumiem to pojęcie jako połączenie zabawy i satysfakcji z gry oraz czegoś, co nie pozwala mi odejść od komputera. Ostatnie dni wyglądają u mnie tak, że regularnie gram po kilka godzin, chociaż uczciwie mówiąc nie mam na to za bardzo czasu. Ograniczyłem wszystko co robię do minimum i niemal każdą wolną chwilę przeznaczam na Wiedźmina 3. Robię to ponieważ historia jest niesamowicie wciągająca i idąc spać o 5 rano cały czas myślę o misjach, które będę wykonywać następnego dnia.

To jest moim zdaniem najlepsza rekomendacja od osoby, która nie jest graczem. Przez lata żaden tytuł nie przyciągnął mnie na dłużej i pewnie w następnych miesiącach żaden tak bardzo nie wpłynie na moje życie codzienne. Wiedźmin 3 sprawił, że chcę pochłaniać historię jaka jest tam przedstawiona, ponieważ pod tym względem jest to moim zdaniem dzieło geniuszu. Wybory moralne już nie raz spędzały mi z sen z powiem i rzeczywiście zastanawiam się jak moje decyzje wpłyną na ten wirtualny świat. Utożsamiam się z bohaterem i związałem się już z niektórymi postaciami. Gdy niektóre umierały przez moje decyzje to było mi autentycznie smutno i żałowałem wcześniejszych wyborów.

Wiedźmin 3 mnie niesamowicie wciągnął i zaczął wywoływać emocje, a to dla mnie zawsze jest najważniejsze w grach komputerowych i dlatego uważam, że to jest świetna gra.